نوازنده هر سازی هستید و در هر کجای کار یادگیری، به این نکات خیلی دقت کنید …
بدون برنامه ریزی هیچ کاری پیش نمی رود.
مخصوصا وقتی که قرار است سازی فراگیری شود…

اگر برنامه ریزی وجود نداشته باشد “وقت  تمرین موسیقی” به “وقت سرخوردگی” تبدیل می شود

حتما تجربه این را داشته اید که 2 ساعت از وقت خود را برای تمرین گذاشته اید
ولی بعد از این زمان متوجه می شوید که هیچ پیشرفت خاصی نداشته اید
این به مرور زمان باعث سرخوردگی می شود و اگر در طول زمان پیشرفت

و احساس موفقیت وجود نداشته باشد این فکر که کلا ساز را کنار بگذارید بزرگ و بزرگتر میشود…
” تمرین اجباری نیست!”

این عبارت برای خیلی ها عجیب به نظر می رسد چون اصولا بدون

تمرین هیچ چیزی فراگیری نمی شود. بله، بدون تمرین هیچ چیزی فراگیری نمی شود

ولی قرار نیست که تمرین به زور و باالجبار انجام شود…

” تمرین موسیقی باید لذت بخش باشد”

کسی که خود را مجبور به تمرین می کند، از ابتدا بازنده است.
البته این جمله به این معنا نیست که هر از چندی تنبلی

خود را برای رفتن به اتاق تمرین کنارنگذاریم…
اگر بعد از مدتی تمرین متمرکز برای ما لذت بخش نبود،
بهتر است وقتمان را صرف کار دیگری کنیم که از گذراندن

وقت برای آن حقیقتا لذت می بریم.
در کل تمرین یعنی رابطه خود را با سازمان حفظ کنیم و از آن نگهداری کنیم.

یعنی” وقتی “که ما برای خودمان و سازمان می گذاریم…
تمرین به ما انگیزه و خلاقیت می دهد
و در بهترین حالت “سفری به درون خویش” است.
تمرین یعنی پی بردن به احتیاجی که از درون خویش سرچشمه می گیرد برای وقت گذاشتن با سازِمان.

کسی که با این دید به تمرین موسیقی نگاه می کند، در راه موفقیت گام بر می دارد….

برای برنامه ریزی دو نکته خیلی مهم را در نظر داشته باشید.

1- همیشه از روی ساعت تمرین کنید.

پیشنهاد من تعیین واحدهای 45 دقیقه ای برای تمرین هست …
بعد از هر تمرین بین 5 تا 15 دقیقه فرصت استراحت دارید

در ضمن باید گفت که قانونی در ژاپن وجود دارد که به قانون 15 دقیقه ای معروف است

این قانون به قدرت تغییرات کوچک اشاره دارد!

تکرار کارهای کوچک نه تنها شخصیت انسان را میسازد بلکه شخصیت ملت ها را تعیین می کند.

1?اگر روزی 15 دقیقه را صرف اتود و تکنیک کنید در پایان یک سال، تغییر ایجاد

شده در نوازندگی را به خوبی احساس خواهید کرد.

2?اگر روزی 15 دقیقه از اجرای قطعات بی اهمیت خویش بکاهید،

ظرف یک سال حس پیشرفت بیشتری نصیبتان خواهد شد.

3?اگر روزی 15دقیقه را به مطالعه تاریخ موسیقی اختصاص دهید ،

بعد از یک سال شما یک نوازنده با سواد و قابلی خواهید شد

که لذت بیشتری از نواختن و شنیدن آثار موسیقی دانان خواهد برد .

4? اگر روزی 15دقیقه را به شنیدن آثار نوابغ موسیقی اختصاص دهید

بیشتر نتیجه خواهید گرفت از زمانی که چند بار در هفته به کنسرتهای پاپ فاقد ارزش هنری ، برید .

زیبایی روش یا قانون 15 دقیقه در این است که آنقدر کوتاهست که هیچ وقت به بهانه ی این که وقت ندارید آن را به تاخیر نمی اندازید.

جالبتر اینکه، کشور ژاپن امروزه موفقیت خود را مدیون این قانون میداند.

2- حتما دفترچه “گزارش تمرین” برا خود تهیه کنید.

دفترچه نت موسیقی

در این دفترچه پیشرفتها و مخصوصا مشکلات در خصوص هر تمرین یادداشت شود
تهیه دفترچه تمرین برای کنترل خودمان و ایجاد انگیزه بسیار مفیده
و باعث ایجاد انگیزه برای ادامه راه می شود…

1- صنعت و ساختمان سه تار

1-1- سلیقه در پرداخت چوب:

سه تار در مراحل مختلف مورد پرداخت با رنده، سمباده، لیسه و … قرار می­گیرد که کیفیت پرداخت، نشان از حوصله و سلیقه سازنده می­باشد.

2-1- کیفیت رنگرزی:

سازندگان مختلف ممکن است روشهای زیادی برای رنگرزی انتخاب کنند مانند لاک الکل، سیلر و … ، که نوع رنگرزی و سلیقه در این مورد می تواند درصدای سه تار تاثیر بگذارد. (مثلا رنگهای پوشاننده میتواند جلوی ارتعاش الیاف چوب را بگیرد) البته رنگ در ظاهر زیبای سه تار بسیار موثر است.

3-1- انضباط و چینش گوشی­ها و کیفیت خرک و پرده:

چیدمان و کیفیت گوشیها از سلیقه در سوراخکاری و بُرقو زدن مناسب حکایت دارد و گوشی های خوش تراش هم به صدای سه تار کمک می­کند و هم در نگهداری کوک موثر است. طراحی مناسب خرک در خوش صدایی سه تار بسیار موثر است که دست ساز بودن آن می­تواند یک مزیت به شمار رود. جنس پرده و چیدمان منظم و کوک دقیق از پارامترهای بسیار مهمی است که از تخصص سازنده حکایت دارد.

4-1- کیفیت چسباندن کاسه و دسته و ترکه:

یکی از قسمتهای مهم در ساخت سه تار، سرهم کردن اجزای ساز و چسباندن قسمتهای مختلف آن است. زیبایی در اتصال اجزا، هم نشان از سلیقه سازنده دارد و هم می­تواند به ایجاد صدایی متناسب کمک کند.

5-1- رعایت اندازه­ها و الگوها و وزن استاندارد:

در ساخت سه تار بر حسب اینکه چه الگویی مورد طراحی واقع شده است، استانداردهایی وجود دارد. مثلا قطر دسته، صفحه، ابعاد کاسه و … . از جزئیات مهم، فاصله سیم از دسته و فاصله سیم­ها از یکدیگر است. یک نکته ظریف، میزان بودن جاییست که در آن مضراب به سیم برخورد می­کند که رعایت این نکات به ظرافت سه تار می­افزاید. در برخی از سه تار ها وزن زیاد به معنی ضخامتهای نامناسب صفحه و کاسه یا خیس بودن چوب آن است. و در برخی، سبک بودن زیاد سه تار ها به معنی پوک بودن چوب و یا ضعیف بودن آن است که این به تجربه به دست می­آید و با مقایسه با صدای ساز اعتبار پیدا می­کند.

2- کیفیت صوتی:

1-2- یک دست بودن صدا:

یک سه تار مناسب در نتهای مختلف دارای جنس صدای یکسان است که این نشان تخصص سازنده در تنظیم ضخامت صفحه و کاسه است که باعث می­شود با تغییر پوزیسیونها، رنگ، حجم صدا و تونالیته سه تار عوض نشود.

2-2- حجم صدا:

حجم صدای مناسب در سه تار نشان تخصص سازنده است. رسیدن به یک حجم بالای صوتی و پرقدرت برای سه تار بسیار دشوار است که توان چوب شناسی و تنظیم ضخامت نیاز دارد و بسیار ارزشمند است.

3-2- جنس و نرمی صدا:

گزدار بودن، سطحی بودن، شُل بودن صدا و … از جمله عیوبی است که می­تواند جنس صدا را تضعیف کند. صدای پخته، عمیق و جاافتاده از جمله اصطلاحاتی است که برای صداهای مناسب از آن یاد می­شود. نرم بودن و راحت مضراب خوردن زیر دست نوازنده به این معنی که نوازنده برای درآوردن صدا از سه تار احتیاجی به صرف انرژی بیش از حد ندارد و صدا به راحتی از ساز خارج می­شود.

4-2- نگهداری کوک:

چرخش راحت گوشیها (نداشتن حرکت پله ای) و عدم برگشت گوشی­ها پس از کوک کردن به معنی نگهداری مناسب کوک است که برای یک سه تار بسیار حیاتی است. البته فاکتورهایی مثل ضخامت صفحه، ارتفاع خرک و … در کوک موثر است که دراین مرحله از آنها نمی­توان گذشت.

saz24.ir