. یک جلسه رایگان

. زمان هر جلسه یک ساعت

. از مبتدی تا پیشرفته و برای همه ی سنین

. تخفیف برای دانشجویان و دانش آموزان و تخفیف به جهت ثبت نام بصورت ترمی

. آموزش با هر دو روش آکادمیک(نت خوانی و سلفژ) و سماعی(گوشی و سینه به سینه)

. در نظر گرفتن شیوه ای منحصر به فرد برای آموزش هر هنرجو به تناسب ویژگی ها، توانایی ها و علائق شخصی

. مشاوره با اساتید مربوطه بصورت رایگان

تماس: 09361890088

...................................................."با لذت بیاموزید و با عشق بنوازید".....................................................

واسه خیلی از علاقه مندان به موسیقی ایرانی که تازه قصد شروع ساز دارند این سوال پیش میاد که تار کار کنم یا سه تار . تفاوتش چیه. کدوم سختتره. خوب سوال خوبیه. چون خیلی شبیه به هم هستن. از نظر جنس صدا و نت و پرده ها شباهتهای زیادی بین تار و سه تار وجود دارد

شباهت های فنی تار و سه تار

اگه بخواهیم از نظر پرده حساب کنیم که تعدادشون یکی هست . جفتشون 25 پرده دارند . از نظر سیم میدانیم که سه تار «چهار سیم » دارد به نام های « دو -سل -دو-دو » . تار هم دقیقا همین سیمها رو داره فقط از هرکدوم 2 تا دارد . یعنی « دو دو - سل سل- دو دو » یعنی در کل، تار 6 عدد سیم دارد. سیم اخری ضخیم تر به همراه سیم کنارش دو کوک میشوند . انگشت گذاری ها در تار و سه تار شبیه بهم هستن . در تار چون دسته ضخیم تر است مقداری انگشت گذاری سخت تر میشود . اما اساسا شبیه به هم هستن.
روی کاسه سه تار صفحه چوبی وجود دارد و با تغییرات هوا و رطوبت تغییری نمیکند و صدایش کمتر و ضعیفتر از تار است . سه تار ناله های احساسی و سوز ناکتری دارد.  روی کاسه تار پوست قرار دارد. پوست وسعت و طنین بیشتری به صدای ساز میدهد . اما مشکل پوست این است که با کوچکترین تغییرات هوا صدای ساز تغییر میکند . مخصوصا رطوبت،در فضای مرطوب پوست تار شل میشود و ساز صدای خیلی بمی پیدا میکند . کاسه سه تار معمولا از ترکه های چوب ساخته شده و ملاقه ای شکل است . اما کاسه تار از کنده درخت توت میسازند. به این صورت که کنده درخت توت را از وسط به دو نیم میکنند ، طبق الگویی داخل انهارا میتراشند و بهم متصل میکنند . از نظر مضراب اگر بخواهیم مقایسه کنیم ، مضراب سه تار با ناخن زده میشود و انگشت سبابه به صورت رفت و برگشت سیم را به صدا درمی آورد. اما مضراب تار یک تکه فلز برنجی است که در انتهای آن موم قرار دارد . انرژی مضراب تار از حرکت مچ تولید میشود و مضراب بین انگشت شصت و سبابه و کناریش قرار میگیرد و با حرکت بالا و پایین مچ به سیم  ضربه میزند . از نظر شخصیتی بخواهید در نظر بگیرید سه تار مثل دختر است. (ظریف و طناز) و تار مثل پسر است (قوی و چابک) است . پس سعی کنید باهاشون مثل روحیاتشون برخورد کنید.

تار بهتر است یا سه تار؟

این سوال را خیلی از دوستان میپرسند. ولی این سوال مقداری بی معنی است . چون واقعا باید ببینید به کدوم علاقه دارید. از نظر مبلغی سه تار ارزانتر از تار است به عنوان مثال اگر یک سه تار معمولی400 هزار تومن باشد یک تار مبتدی 1 میلیون تومان است. 

www.notebnote.com

گفتن که همیشه دوتا چیز کهنه اش بهتره: ساز و دوست اما نه هر سازی. ساز مشقی دیگه کهنه و نو نداره. اگه ساز ساز خوبی باشه به مرور زمان با خشکتر شدن درصد رطوبت نسبی چوب و ... صدادهی ساز بهتر میشه. البته اگه ساز قدیمی آسیب جدی ندیده باشه. 
خرید ساز حرفه ای تشخیص حرفه ای لازم داره و آدم های خاص خودش رو می خواد. اما خرید ساز مشقی (تمرینی) برای شروع حساسیت کمتری داره.برای شروع نیازی به خرید ساز خوب نیست و اصولا نباید دنبال ساز خوب گشت که خودش برای خودش بحثی جداست.

بهتره بگیم که حداقل پارامترهای لازم برای ساز خوب چیه. البته پارامترهای کلی رو که الان به ذهنم می رسه رو فقط می نویسم چون اول و آخرش کسی که تجربه برخورد با ساز رو نداره نمی تونه اینها رو به راحتی تشخیص بده. 
1. ظاهر ساز سالام باشه. بیخ دسته و کاسه ترک نداشته باشه. دسته تاب نداشته باشه و ... 
2. برای کوک کردن و فالش نبودن لازمه که سیم از دسته کوک تا ته سیم گیر در یک راستا باشه و در مسیر سیم کج نشده باشه. مسیر: دسته کوک-شیطونک-خرک-سیم گیر. 
3. تفاون فاحش روی نت های هم صدای سیم ها و اکتاوهای مختلف نباشه. فکر کنم بد نوشتم! منظورم اینه که مثلا نت دست باز دو سیم اول پس از کوک کردن با دیگر دو ها همخوانی داشته باشه. 
4. همه جای ساز نسبتا خوب صدا بده. 

javabyab.com

ردیف در لغت به معنی پشت سر هم قرار گرفتن است. در موسیقی دستگاهی ایران به طرز قرار گرفتن آهنگ‌ها و نغمات موسیقی، ردیف می‌گویند و هر یک از این آهنگ‌ها، گوشه نامیده می‌شود. گوشه‌ای که وسعت صوتی‌اش از همه پایین‌تر است، معمولاً به عنوان اولین گوشه انتخاب می‌شود و درآمد نامیده می‌شود و گوشه‌های دیگر به دنبال آن آورده می‌شوند. گوشه‌ها بنا به ذوق و سلیقه استادان موسیقی دستگاهی ایران جمع‌آوری شده و در مقامات موسیقی ایرانی با نظم و ترتیب خاصی ردیف شده‌اند.

دستگاه‌های موسیقی ایران

ردیف معمولاً به هفت مجموعه? مرتب خاص و مشخص (که دوبه‌دو اشتراک دارند) تقسیم می‌شود. هریک از این مجموعه‌ها دستگاه نامیده می‌شوند. این دستگاه‌ها عبارت‌اند از:

شور

سه‌گاه

چهارگاه

همایون

ماهور

نوا

راست‌پنجگاه

که هرکدام توالی و مدگردی مخصوص به خودشان دارند و معمولاً با شخصیت مُدال و گردش ملودی آغازشان شناخته می‌شوند.

در نتیجه? جابه‌جایی نقش درجات هر دستگاه، حالات دیگری از آن ایجاد می‌شود که با تثبیت هر یک از این حالات، نغمه جدیدی حاصل می‌شود که به آن آواز گفته می‌شود. هر یک از این آوازها خود نیز دارای ردیف خاصی از نظر ترتیب درآمدها و گوشه‌ها هستند و به طور مستقل اجرا می‌شوند. آوازها عبارتند از:

ابوعطا (دستان عرب)، بیات ترک (بیات زند)، دشتی، افشاری که از متعلقات دستگاه شور هستند.

بیات اصفهان که از مشتقات دستگاه همایون است.

بدین ترتیب هفت دستگاه و پنج آواز، ردیف موسیقی دستگاهی ایران را تشکیل می‌دهند.

در بعضی روایت‌های ردیف، دو آواز بیات کرد (از متعلقات دستگاه شور) و شوشتری (از متعلقات همایون)هم به آنها اضافه می‌شوند.

روایت‌ها

ایجاد و پرورش ردیف موسیقی سنتی ایرانی و تغییر نظام مقامی (که در آن، مبنای کار قطعه‌های طولانی قابل تجزیه ولی دارای هویت مستقل هستند که «مقام» نامیده می‌شوند) به نظام ردیفی (که در آن، مبنای کار قطعه‌هایی کوتاه هستند که در کنار هم شخصیت «دستگاه» را تشکیل می‌دهند) را معمولاً به آقا علی‌اکبر فراهانی و دو پسرش، میرزاعبدالله و آقاحسینقلی نسبت می‌دهند. همکاران و شاگردان اینان، به‌نوبه? خود، قطعات مختلفی را به شیوه‌های مختلف به این مجموعه اضافه یا از آن کم کردند و اجراهای مختلفی از آن ارائه کرده‌اند. معمولاً به هر مجموعه? خاص، نام گردآورنده? مجموعه اضافه می‌شود (مثلاً، ردیف میرزاعبدالله یا ردیف آقاحسینقلی یا ردیف حسین‌خان اسماعیل‌زاده) و اگر کسی آن را نقل کرده باشد اسم نقل‌کننده هم اضافه می‌شود (برای نمونه، ردیف میرزاعبدالله به‌روایت نورعلی‌خان برومند). معمولاً معتقدند که ردیف، استخوان‌بندی و در نتیجه، «هویت» ثابتی دارد و تفاوت گردآوری‌ها و روایت‌های مختلف، تنها در جزئیات، توالی و پرداخت گوشه‌ها است. مثلاً در نسخه‌هایی از ردیف که برای آواز تنظیم شده‌اند، معمولاً از وزن‌های سنگین‌تر و مناسب خوانده‌شدن با شعر استفاده می‌شود. به عنوان مثالی دیگر، ردیف آقاحسینقلی از ردیف میرزاعبدالله کوتاه‌تر و پرکارتر است، احتمالاً به‌این دلیل که میرزاعبدالله بیشتر به تعلیم می‌پرداخته و آقاحسینقلی بیشتر به نوازندگی.

بعضی از روایت‌های مشهورتر ردیف از این قرارند:

ردیف میرزاعبدالله (به‌روایت نورعلی‌خان برومند)

ردیف آقاحسینقلی (به‌روایت علی‌اکبرخان شهنازی)

ردیف موسی‌خان معروفی (مشهور است که موسی‌خان، همه? گوشه‌هایی را که می‌شناخته در این ردیف گرد آورده‌است)

ردیف ابوالحسن صبا

ردیف (آوازی) عبدالله‌خان دوامی

ردیف سعید هرمزی

ردیف حسن الیاسی

منبع:ویکی پدیا